MELEKLER KORUSUN SENİ......

Çekip gitmenin ardında,herşeye rağmen sırf sana inat kahkaha atıp gülmeliydim ve hayata tutunmalıydım ardından.Oysa ben ne yaptım kimse görmesin diye başımı yorgana çekip saatlerce hıçkıra hıçkıra ağladım,beni terk edip giden adamın ardından.Ben neler yaşadım sen gittikten sonra,içimde kıyametler koptu.Ben kimseye anlatamadım.Sayfalarca sana dair boş tertemiz sayfalara adını yazdım,sildim,karaladım....yetmedi o tertemiz kağıtları buruşturup yırtıp attım.Çünkü sen değmiyordun,yüreğimin o masum sevgimi hak etmiyordun.Keşke yırtıp attığım o kağıtlar gibi beynimden,yüreğimden çekip gitsen.Yapamıyorum unutamıyorum.İnsan sevdiğini el ayak çekilince yanlız kalınca daha çok özlüyormuş.Ben senden sonra kimseyi sevmedim sevemedim.İki kalp aynı anda taşınmıyormuş ben bunu öğrendim.Ama birgün dönersen seni affetmem demiştim ya yıllar sonra döndün bak.Gözlerimin içine baka baka sen çok değişmişsin dedin.Ne bekliyordun boynuna atılıp seni sarmalayan bir sevgilimi.Hayır hayır hiç birşeyi bıraktığın gibi bulamazsın.Nasıl ki bir fidanı bahçene diktiğin günkü gibi değil de yıllar sonra ağaç olarak buluyorsan beni de bıraktığın gibi bulamazsın.Peki söylermisin sana muhtaç olduğum zamanlarda nerdeydin?Yine kafamı allak bullak edip edip çekip gideceksin.Hayır hayır bir daha canımın yanmasına izin vermeyeceğim.Aslında sana kan kusmalıyım.Ya da bir kahkaha atıp bemi bu hale getiren sensin eserinle gurur duy.İftihar et hadi durma el çarp benim mimarım sendin.Benim yaşadıklarımı yaşaman ve çektiğim o uyusuz geceleri anlaman için bu kez ben seni terk ediyorum.Unutma ben seni her seviyorum cümlemin ardından ama getirmedim cümlemi amalara bağlamadım.Senin her cümlenin ardında bir aması vardı.Artık yaşandı ve bitti diyorum.Giderken yinede içimde sana karşı kin beslemiyorum.Buraya kadarmış çünkü ikinci bir darbeyi daha kalbim taşıyamaz artık.Giderken son bir söz sevgilim MELEKLER KORUSUN SENİ...... awasin(özlem kızğın)